Overbevolking, een stille ramp.
Door Kelson Raven, Almere College, Dronten.
Het eten van insecten of zeewier, het klinkt gek maar het lijkt erop dat dit in de toekomst een heel normaal iets gaat moeten worden. De bevolking op onze planeet blijft namelijk voorlopig nog wel groeien en dat heeft flinke gevolgen op de ecologische voetafdruk die wij als mensheid op de wereld achter laten. Het eten van insecten zal dus steeds normaler moeten worden omdat het eten van bijvoorbeeld koeien en varkens teveel co2 zal uitstoten. Dit zal dus ook weer gevolgen hebben op de boeren op de wereld, ik woon zelf op een boerderij en zie elke dag hardwerkende boeren op het land, zijn deze mensen over honderdvijftig of misschien wel honderd jaar dan allemaal weg? De bevolkingsgroei gaat zeker een probleem worden. De vraag is dus, hoe kunnen we het probleem aanpakken, zodat de kinderen van mijn kinderen niet massaal naar een andere planeet hoeven te verhuizen om genoeg eten te kunnen krijgen. Moeten we de bevolkingsgroei tegengaan of moeten we er juist voor zorgen dat we hier met nog meer mensen kunnen leven?
Ten eerste zal de massale groei van de wereldbevolking zal, wanneer er niet ingegrepen wordt, uiteindelijk leiden tot grote humanitaire rampen zoals oorlogen en hongersnoden om zo dus de balans van overbevolking te herstellen. Meer oorlogen en meer honger lijkt dan de toekomst te zijn. Het dodenaantal van de zwarte dood, ebola en beide wereldoorlogen allemaal samen zullen klein lijken tegenover de uiteindelijke gevolgen van over populatie. Waar het dan vooral omgaat, is het tekort komen van voedsel en schoon drinkwater. Tot nu toe konden landen zich stand houden door bijvoorbeeld handel te drijven met andere landen maar wanneer het bevolkingsaantal zodanig is gegroeid dat een land de producten zelf moet gaan gebruiken zal handel afnemen waardoor er een hoop minder voedsel een land binnen zal komen. Dit zal het snelst gevolgen over de hele wereld hebben vooral in de nu al armere landen, die zullen zonder hulp zelf verder moeten gaan, een bijna onmogelijke taak.
Ten tweede lijkt het erop dat het eten wat we tegenwoordig eten ook zal moeten verdwijnen. Het eten van een koe of varken zal te veel van de aarde vragen om iedereen te kunnen blijven voeden, het eten van insecten lijkt dus niet zo raar. insecten zijn er genoeg op de wereld, die vragen weinig van de natuur en zitten vol met voedingsstoffen die wij als mens nodig hebben. In het westerse deel van de wereld zie je dit nog maar weinig maar in landen zoals China is het eten van insecten allang niet meer apart maar het is ondertussen een gewoonte geworden, als wij hier in het westen daar een voorbeeld aan nemen zal dit al een hele verbetering zijn voor de aarde. Het klinkt gek maar het zou een goed begin kunnen zijn.
Ten derde, Uitputting. Uitputting van de aarde zal eigenlijk het grootste probleem worden. De aarde zal de hoeveelheid mensen op de planeet niet meer aankunnen waardoor voedseltekorten ontstaan, bossen verdwijnen, er vele planten en dieren zullen uitsterven ook zullen werkeloosheid en geweld toe nemen. Hier valt dan niet meer goed te leven tot dat de populatie weer op een evenwichtig aantal zit. Maar de overbevolking zal hoe dan ook een grote negatieve invloed achter laten op de aarde. Dit tegengaan van de uitputting is ook erg lastig en hier zijn dan ook nog geen duidelijke oplossingen voor bedacht.
Wat is de oplossing dan? Een concrete oplossing is er nog niet, wel zijn er ideeën. Het verhuizen van een deel van de bevolking naar een andere planeet zoals aarde zou een optie kunnen zijn mits er dan wel een planeet zoals aarde dichtbij genoeg zou zijn. Een deel van de bevolking zou daarheen verhuizen en daar verder weer een eigen beschaving opbouwen. Dit is wel een duur idee en het lijkt ver weg te zijn aangezien niemand zijn geld en tijd hierin wil stoppen. Een idee waar natuurlijk ook aan is gedacht, is het uitmoorden van een deel van de bevolking die er het slechtst voor staan maar eigenlijk is iedereen het erover eens dat dit onmenselijk is en geen oplossing zou kunnen zijn. De hoop is eigenlijk gevestigd in de techniek, vaak lossen de problemen zich op door nieuwe uitvindingen die ervoor zorgen dat er bijvoorbeeld op een betere manier eten kan worden vergaard. Het belangrijkste wordt dat we onze ecologische voetafdruk op de aarde kleiner zullen moeten maken door het bijvoorbeeld niet meer eten van vlees en ook alleen nog gebruik van zonne- en windenergie te maken. Anders zijn de gevolgen niet te overzien. De oplossing ligt dus eigenlijk in de handen van de wetenschappers.
Dat er een probleem is, is dus eigenlijk vrij zeker. Wat eraan gedaan moet worden is nog lastig. Als er niks aan gedaan zal worden zullen er grote humanitaire rampen voordoen zoals oorlogen en hongersnoden. Ook zal de aarde de grote hoeveelheid mensen niet meer aankunnen en dit zal leiden tot het uitsterven van bepaalde planten en dieren, ontbossing en het veranderen van het klimaat. Hoe dan op te lossen is de vraag. Het verhuizen van een deel van de bevolking lijkt niet te doen en eigenlijk niet een echt reële oplossing. Een deel van de bevolking laten sterven om zo de anderen te redden gaat ook te ver en kan eigenlijk ook niet als idee beschouwd worden. Nieuwe technische ontwikkelingen die er voor zorgen dat wij als mensen de aarde niet zo makkelijk en snel uitputten, daar is de hoop op gevestigd. Wanneer deze ontwikkelingen gemaakt zullen worden weet alleen natuurlijk niemand, dat het snel moet gebeuren weet iedereen. Het veranderen van onze manier van eten zal ook een hoop kunnen schelen, krekels in plaats van koeien zal al een hoop bijdragen aan het oplossen van het probleem. Veranderingen zullen er dus hoe dan ook moeten komen, vroeg of laat zitten we anders in de problemen. Groeien zal de bevolking de komende jaren nog zeker wel gaan doen en als wij nu niks doen zitten straks de kinderen van onze kinderen straks met grote problemen, daarom moeten wij er nu het nog kan verandering inbrengen.
Bronnen
De gevolgen van overbevolking.
https://www.overpopulationawareness.org/nl/artikelen/overbevolking-een-verkenning-van-de-problemen-en-de-mythes