‘De kinderen in Cap Skirring zijn een voorbeeld voor de wereld’
In juni waren oud-Biddinghuizenaren Tom en Martha Verkuijl even in Nederland voor het huwelijk van hun zoon. Voor ze terug gingen naar hun woonplaats in Frankrijk, kregen ze van de Odd Fellows Boekenwinkel uit Dronten een cheque mee voor de uitbreiding van een door hen opgerichte school in Senegal. Het goede doel was ingebracht door Odd Fellow Marien Verhulst uit Nagele, lid van de Schoklandloge uit Emmeloord.
De opbrengst uit de door vrijwilligers gerunde tweedehands boekenwinkel in het winkelcentrum in Dronten gaat helemaal naar goede doelen. Doelen die geen andere subsidie krijgen en waarbij mensen zich inzetten om de wereld mooier of beter te maken. Een omschrijving die goed past bij Tom en Martha die al sinds jaar en dag andere mensen helpen, ook destijds op hun boerderij in Biddinghuizen. Verschillende mensen hebben ze al liefdevol opgevangen en het stel houdt met iedereen nog contact. “Zelf hebben we het goed en dat willen we graag delen,” vertelt Martha. “Ik help liever mensen dan dat ik nieuwe kleren koop. Met oude plunje aan red ik me ook prima,” lacht ze.
Het stel reist graag en eerder hielpen ze al Nepalese kinderen om naar school te gaan en bouwden ze een school in Mali. “Toen we in Mali reisden, werden we gegidst door de jeugd,” vertelt Tom. “Moeten jullie niet naar school,” vroegen we aan hen, maar er bleek geen school te zijn in de steenwoestijn waar ze waren. Iedere dag moesten de kinderen ruim 12 kilometer lopen naar een school, over allemaal keien. In het plaatsje woonden ca. 200 mensen waaronder veel kinderen. Tom en Martha besloten geld in te zamelen en bouwden een schooltje met drie klassen en drie leraren.
In 2007 hebben ze een huis gekocht in Senegal, in het mooie groene subtropische dorp Cap Skirring aan zee. In Afrika hoort bij een dergelijk huis ook altijd personeel en de dame die hun huis netjes houdt was 37 jaar en bleek niet te kunnen lezen en schrijven. Haar man is de tuinman van het huis en samen met hun kinderen runnen ze in de tuin van het huis een moestuin waarvan ze de groenten verkopen. Hun huishoudelijke hulp leert inmiddels Frans. “We zien hen als onze familie daar,” vertelt Martha en de persoonlijke contacten met de lokale bevolking zorgden ervoor dat Tom en Martha zich ook weer inzetten voor een schooltje in dit dorpje. In Senegal is overheidsonderwijs maar het is slecht georganiseerd en niet alle kinderen kunnen er naartoe.
Buitenkant van de school. Fotograaf Mas en Marien Verhulst
Met hun fietsen waren Tom en Martha al snel een ware bezienswaardigheid in het dorp en ze leerden ook een leraar kennen die bij een zwager een huisje kon huren en er twee klasjes in heeft gemaakt. Zijn vrouw geeft ook les en ze begonnen met 15 kinderen maar moesten er al snel een lokaaltje bij bouwen. Inmiddels zijn er 85 leerlingen in het schooltje en vraagt de onderwijsinspectie in Senegal om nog meer ruimte. Tom en Martha hebben daarom de bouwbegeleiding voor een nieuwe locatie op zich genomen. Het bestaande gebouwtje wordt de kleuterschool en in het nieuwe gebouw komt de lagere school. Met de cheque uit de boekwinkel kan al het hout- en timmerwerk in het gebouw worden gerealiseerd.
Tom en Martha hebben de dorpelingen in hun hart gesloten en zijn buiten het regenseizoen om vaak in Senegal. “Het zijn expressieve mensen, met veel joy de vivre,” vertelt Martha, “Ze dansen graag, al hebben ze niets.” “Op het schooltje zitten kinderen van allerlei geloven en ze vieren elkaars feesten, bijvoorbeeld het kerstfeest. Het is een voorbeeld voor de wereld en één van de redenen waarom we er graag zijn.” Tom vertelt hoe hij een jongetje van 14 helpt om ondernemer te worden. Hij heeft kuikens voor hem gekocht en de jongen is daarmee een kippenfarm gestart. Na twee maanden verkoopt hij de opgefokte kuikens en heeft hij € 150, – verdiend. Met een ander jongetje gingen ze naar het ziekenhuis. Hij had een infectie aan zijn knie en zijn ouders konden de operatie niet betalen.
De kinderen bij hun school. Fotograaf: Martha en Tom Verkuijl
In ieder geval kan de school nu weer groeien en ook (toekomstig) onderhoud is van belang. “Het woord ‘onderhoud’ maar ook logistiek en privacy bestaan daar eigenlijk niet,” vertelt Tom. Toch is het wel belangrijk om vooruit te kijken. Een dak bestaat bijvoorbeeld beter uit materialen als riet, gras of hooi dan uit golfplaten die de lokalen erg heet maken en heel lawaaierig zijn als het regent. Maar na een tijdje moeten natuurlijke materialen wel vervangen worden, ze blijven daarom ook geld inzamelen. Martha geniet iedere keer dat ze er zijn weer van de stralende koppies van de kinderen. “Je krijgt er echt ongelooflijk veel voor terug,” besluit ze.